Het werk van Gregory Kohelet heeft zich onder invloed van diverse invloedssferen ontwikkeld, waarbij de landen waarin hij heeft gewoond en nu woont een grote inspiratiebron voor hem vormen.
Dat is allereerst zijn geboorteland de Sovjet-Unie, waar hij opgroeide in het berg- en schilderachtige landschap van de Ferganavallei. Hier werden hem al vanaf zeer jonge leeftijd de diverse schilder- en tekentechnieken bijgebracht door zijn vader en leermeester met wie hij regelmatig door de bergen trok om naar de natuur te werken. Al het leven dat die natuur rijk was, diende daarbij als leerzaam schildermateriaal. Deze leerschool vormde een goede basis voor zijn studietijd aan de kunstacademie van Tasjkent, waar, zoals overal in de Sovjet-Unie, het Socialistisch Realisme de boventoon voerde. Op deze academie studeerde hij op 27-jarige leeftijd af.
Het tweede land dat een grote invloed op hem uitoefende was het land van zijn voorouders Israël, waar hij vanaf 1990 acht jaar met zijn gezin woonde. Erets Jisrael opende voor hem een geheel nieuw perspectief. De oude geschiedenis en de voor hem nieuwe kleuren, architectuur van de stad Jeruzalem en het landschap stuurden zijn nieuwe doeken aan. De bijzondere stijl die Kohelet hierbij hanteerde werd al snel opgemerkt en leidde tot talloze exposities, ook in het buitenland.
Echter vanaf het moment dat Kohelet in 1996 voor het eerst Nederland bezocht, wist hij direct dat hij zich in dit land als kunstenaar ten volle zou kunnen ontplooien. Juist de delta tussen de bergachtige Ferganavallei en het Hollandse laagland fascineerde hem daarbij enorm. Inmiddels woont en werkt Gregory Kohelet hier nu ruim twintig jaar.
Deze onderling zeer verschillende omgevingen hebben ertoe geleid dat Kohelet de grenzen van zijn kunnen blijft opzoeken en het nieuwe niet schuwt. Zijn werk is, door alles wat hem door de jaren heeft geïnspireerd, pluriform maar ook zeer authentiek. Zijn Oud Jeruzalemserie, de thematiek van de oude Nederlandse meesters, de Scheveningse meeuwen en zeiljachten – ze getuigen allemaal Kohelets vermogen tot absorptie van en een niet-aflatend streven naar verbinding met zijn omgeving.
Naast een gevarieerde thematiek en gebruikmaking van diverse technieken in zijn schilder- en tekenkunst (onder andere gemengde techniek, olieverf, acryl, glaceertechniek over diverse (ruwe) facturen), beoefent hij meerdere kunstdisciplines waaronder de poëzie en de beeldhouwkunst. Het verhalende en autobiografische aspect is speelt hierin een belangrijke rol.
Tijdens de opening van één van zijn recentere exposities verwoordde een kunsthistorica het als volgt: “Je betreedt de prachtige wereld van kleur, compositie, vernieuwing en een weemoedig, maar warm gevoel van herinnering” en: “Met oog voor de kleinste details, kleur en structuur, maar ook veel aandacht voor lijnen- en lichtspel vertaalt hij zijn innerlijke gedachten over zijn familie, herkomst en toekomst naar het in eerste instantie tweedimensionale vlak”.[1]
[1]Citaat van Birgitta van Blitterswijk, opening Art-Shock Rijswijk, november 2016